هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حافظ، به زیبایی‌های معشوق و تأثیرات آن بر عاشق و طبیعت می‌پردازد. ابیات پر از تصاویر شاعرانه مانند سرو، شمع، بلبل، و غنچه هستند که همگی تحت تأثیر جمال معشوق قرار گرفته‌اند. همچنین، مفاهیمی مانند عشق، مستی، و رهایی از قید و بندهای دنیوی در شعر دیده می‌شود.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از اشارات به مستی و عشق زمینی ممکن است نیاز به درک بالاتری از ادبیات و فرهنگ داشته باشد.

شمارهٔ ۸

دلبر امروز کمربست و بقامت برخاست
مست از خانه برون رفت و قیامت برخاست

سرو ننشست دگر گرچه بگل ماند ز شرم
بتماشای تو ز آندم که بقامت برخاست

آنکه در سایه بالای تو بنشست بخاک
از لحد رقص‌کنان گاه اقامت برخاست

شمع راز غم عشقت بزبان گفت که سخت
برسرش شلعه غیرت بغرامت برخاست

ایمن از فتنه ایام نگشت آنکه بخواب
چشم مخمور ترا دید و سلامت برخاست

زین که از حسن تو شد غافل و دل باخت بگل
در چمن ناله بلبل بندامت برخاست

باده نوشان همه از لعل تو رفتند زهوش
زان میان عیسی مریم بکرامت برخاست

غنچه را باد صبا پیرهن از رشک درید
زانکه در پیش دهانت بعلامت برخاست

دلق آلوده صفی ز آب خرابات بشوی
چیست پرهیز که زاهد بملامت برخاست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.