هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به زیبایی بی‌نظیر معشوق اشاره می‌کند و بیان می‌کند که آفتاب و ماه در مقایسه با زیبایی او ارزشی ندارند. همچنین، شاعر از عشق و دل‌بستگی خود به معشوق سخن می‌گوید و از موی معشوق به عنوان مانعی برای نزدیک شدن به او یاد می‌کند.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های شعری است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر معانی و زیبایی‌شناسی شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۸

پیش رؤیت جای ذکر آفتاب و ماه نیست
کاین دو را در خرمن حسن تو قدر کاه نیست

دل در آن گیسو شدی چون گفتمش وقتی در آی
گفت موئی تا که بر خود جنبم اینجا راه نیست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.