هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و غزل‌گونه است که از عشق و تمنا سخن می‌گوید. شاعر از گره‌های زلف معشوق و درد عشق می‌نالد و از تأثیرات این عشق بر خود صحبت می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به ناعادلانه بودن دنیا (چرخ سیه کار) دارد و از می‌نوشی با معشوق به عنوان تسکینی برای این دردها یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، اشاره‌ای غیرمستقیم به مصرف شراب (می حمرا) دارد که مناسب سنین بالاتر است.
شمارهٔ ۱۹
گرهی تا زخم زلف بتی وانکنی
دست از جان نکشی ترک تمنا نکنی
زرد رو داردت این چرخ سیه کار کبود
بقدح با صنمی تا می حمرا نکنی
دست از جان نکشی ترک تمنا نکنی
زرد رو داردت این چرخ سیه کار کبود
بقدح با صنمی تا می حمرا نکنی
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
