هوش مصنوعی:
این متن به درگاه خداوند دعایی است که در آن گناهکار و نیازمند، از بخشش و رحمت بی‌پایان پروردگار سخن می‌گوید. شاعر با اعتراف به گناه و نیازمندی خود، از خداوند می‌خواهد که او را ببخشد، چرا که خداوند مالک، آفریننده و بخشنده‌ترین است.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی است که برای درک بهتر آن، مخاطب نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم دینی دارد. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان کم‌سال پیچیده باشد.
شمارهٔ ۳۳
صفی یا رب که مخلوقست و نادار
بناداری کم از کل خلایق
تواند کرد عفو هر گناهی
تو دانی کاندرین دعویست صادق
عجب نبود تو بخشی گر گناهش
که مولائی و دارائی و خالق
بناداری کم از کل خلایق
تواند کرد عفو هر گناهی
تو دانی کاندرین دعویست صادق
عجب نبود تو بخشی گر گناهش
که مولائی و دارائی و خالق
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
