هوش مصنوعی:
این شعر به ستایش قدرت و تجلی خداوند با اسم 'محیی' (زنده‌کننده) می‌پردازد و بیان می‌کند که او با یک دم می‌تواند دو عالم را زنده کند، چرا که نفس او از روح اعظم (خداوند) سرچشمه گرفته است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عرفانی و مذهبی موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد و نیاز به سطحی از بلوغ فکری و شناختی دارد.
بخش ۲۶۶ - عبدالمحیی
بعبدالمحیی ار داری تولی
کند با اسم محیی حق تجلی
نماید از حیات قلب حاضر
بر احیائش چو روح الله قادر
کند احیا دو عالم را بیک دم
که بگرفته است دم از روح اعظم
کند با اسم محیی حق تجلی
نماید از حیات قلب حاضر
بر احیائش چو روح الله قادر
کند احیا دو عالم را بیک دم
که بگرفته است دم از روح اعظم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۲۶۵ - عبدالمعید
گوهر بعدی:بخش ۲۶۷ - عبدالممیت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
