هوش مصنوعی: این متن شعری از حافظ است که در آن به موضوعاتی مانند گذرایی دنیا، توصیه به نوشیدن شراب برای فراموشی دردها، و انتقاد از صوفیان و دنیای فانی پرداخته شده است. شاعر از خواننده می‌خواهد که به جای توجه به امور دنیوی، به لذت‌های ساده مانند نوشیدن شراب روی آورد.
رده سنی: 18+ محتوا شامل اشاره به مصرف شراب و نگاه انتقادی به برخی باورهای مذهبی و اجتماعی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال مناسب نباشد.

شمارهٔ ۱۰

بارها گفته امت واحد و اثنی و ثلاث
کین جهان کهنه اساس است منه در وی اثاث

حدث جمله سگان است چو دنیا، این دم
آب می کن طلب و دست بشو زین احداث

سور نوروز دمیدند، بده ساقی می
آمد اموات ریاحین به در از هر اجداث

دو موافق به هم و شیشه میهای کهن
در چمن خوش بود اثنا که چنین گشت ثلاث

با غم و درد بساز ای دل بیچاره من
چون ترا آمده این ز آدم خاکی میراث

ببر از جور فلک جانب میخانه پناه
مگرت باده حمرا برساند به غیاث

صوفیا حاصل دنیای دنی مرداریست
چو خبیث است تو دل می ننهی بر اخباث
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.