هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزلی، زیبایی و جذابیت معشوق را توصیف می‌کند و تأثیر عمیق عشق و نگاه او را بر عاشق و جهان پیرامون بیان می‌نماید. شاعر از عناصری مانند خط و خال، لعل لب، چشم‌های مست و غمزه‌های شوخ برای توصیف معشوق استفاده کرده و احساسات عاشقانه و شیفتگی خود را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات ادبی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۲۶

بر عارض تو خط، چو پراکنده می شود
ترک فلک غلام ترا بنده می شود

آن دم نبات را نکند هیچ کس قبول
کان لعل شکرین تو پر خنده می شود

دانی که چیست نرگس مخمور سر به پیش
از چشمهای مست تو شرمنده می شود

آن را که کشت غمزه شوخ تو بی گناه
چون از لبت شنود سخن زنده می شود

گویی که دل چراست برین آستان مقیم
جانا سگان کوی ترا انده می شود

از خون مشوی دامن رعنای خویش را
کز چشم عاشقان تو زاینده می شود

وا حرتا که از سر کوی تو نامید
صوفی مستمند تو برکنده می شود
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.