هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از غم‌ها و رنج‌های عشق سخن می‌گوید، از جفاهای معشوق و رقیبان شکایت دارد، اما در نهایت تسلیم عشق است و امیدوار به وصال. او از شب‌های بی‌قراری و فراق می‌نالد و از بخت بد خود گله می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و رنج‌های عشق است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات عرفانی و فلسفی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۸

هر شب من و غمهای تو و روی به دیوار
جز شمع نسوزد دل کس بر من افگار

در عشق جفا و ستم و جور رقیبان
این هر سه بلا را بکشم آه به ناچار

در کوی سلامت شرف عشق مجاب است
ترک سر و دستار کن و باده به دست آر

غمهای تو این نوع که آورد به من رو
جان در سرو کار تو کنم عاقبت کار

شوری است به دور قمر و فتنه عالم
بد عارض زیبای تو آن زلف سیه کار

پابوس توام دست دهد عاقبت الامر
گر بخت شود بر من بیچاره مددگار

صوفی چه کنی ناله شبها ز فراقش
بختت چو به خواب است چه از دیده بیدار
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.