هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های مختلف، به توصیف زیبایی‌ها و لذت‌های زندگی مانند غذاها و نوشیدنی‌ها می‌پردازد. همچنین، اشاراتی به مفاهیم فلسفی و عرفانی مانند مرگ و تسلیم در برابر قضا و قدر دارد.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات ممکن است نیاز به دانش ادبی و فرهنگی برای درک کامل داشته باشد.

بخش ۱۰

رخ تو آیت حسن و دهان دروست چو میم
مثال خال تو و زلف همچو نقطه جیم
در جواب او

مرا به کاسه بغرا محبتی است قدیم
گواه، صحنک ماهیچه است و آش حلیم

زهمدمی چغندر شدست آش ترش
به روزگار چنین تیره و سیاه گلیم

کشیده صف نخود آب و برنج و نان عسل
منم شجاع و نترسم ازین چهار غنیم

دلم به صحنک حلوا و نان بود مشغول
چو من به قابض ارواح جان کنم تسلیم

بنوش خربزه چندان که جای جان نبود
که سیر چون بود انسان ورا ز مرگ چه بیم

اگر بود ته نان در سقر روان زان پیش
من شکسته چو دونان روم به قعر جحیم

شود به سفره چو نانها تمام و ناشده سیر
به پیش صوفی مسکین زهی عذاب الیم
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۹
گوهر بعدی:بخش ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.