هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار از دردها و غم‌های عشق و هوس‌هایش می‌نالد. او از رنج‌های جسمانی و روحی مانند گرسنگی، بیماری و رقابت در عشق سخن می‌گوید و از خداوند یا دیگران کمک می‌خواهد. همچنین، به طنز از خواسته‌های مادی مانند غذا و نان یاد می‌کند و بیان می‌کند که حتی با وجود برآورده شدن این خواسته‌ها، باز هم احساس سیری نمی‌کند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و عشقی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات مانند 'در سینه هیچ جا نبود یک نفس مرا' یا 'از پا در آورد، چه کنم این هوس مرا' ممکن است برای افراد کم‌سن‌وسال سنگین یا نامفهوم باشد. طنز و هزل موجود در متن نیز بیشتر برای بزرگسالان قابل درک و لذت‌بردن است.

بخش ۱۵

از جمله دردها غم آن دوست بس مرا
بر باد بر دهد چه کنم این هوس مرا
در جواب او

آش تروش می کند اکنون هوس مرا
ای مطبخی ز لطف به فریاد رس مرا

نوشم ز نان و خربزه چندانک این زمان
در سینه هیچ جا نبود یک نفس مرا

صحن برنج پیش من افتاده و رقیب
همکاسه گشته، وه چه کنم، خرمگس مرا

بیمار گشته ام ز تمنای گوشت باز
سیراب ماس باید و لحم فرس مرا

از صحنک برنج برآرم دمار من
گر در جهان مدد نکند هیچ کس مرا

دستم کنون به کله بریان نمی رسد
از پا در آورد، چه کنم این هوس مرا

هر روز اگر دهند دو صد نان گرده اش
صوفی به عمر خویش نگوید که بس مرا
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۴
گوهر بعدی:بخش ۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.