هوش مصنوعی: این متن شعری است که با استفاده از استعاره‌های غذایی و آشپزی، به مسائل اخلاقی و اجتماعی می‌پردازد. در آن از عناصری مانند نان، نخود، کله‌پاچه، و روغن به‌عنوان نمادهایی برای بیان مفاهیم عمیق‌تر استفاده شده است. شاعر از گرسنگی صوفی به عنوان بلایی یاد می‌کند که بهتر است در جهان نباشد.
رده سنی: 16+ متن شامل استعاره‌های پیچیده و مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی است که درک آن‌ها ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، برخی از اشاره‌ها مانند «کله بریان» و «زبان به چشم کردن» ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامناسب باشد.

بخش ۲۶

کسی مهر تو در سینه اش نهان باشد
ز شدت مرض موت در امان باشد
در جواب او

به پیش، صحنک ماهیچه چون عیان باشد
محقرست اگر صد هزار نان باشد

برای قیمه کشیدن نخود اولیتر
بلی چو مصلحت مطبخی در آن باشد

به وقت کله بریان زبان به چشم کنید
که در سر آنچه بود، جمله در زبان باشد

علی الصباح چه خوب است بیخ اشکنه اش
ولی به شرط که طباخ مهربان باشد

چگونه شرح دهم در زمانه گیپا را
که سر باطنش امروز در نهان باشد

مدار روغن بسیار از هریسه دریغ
که آب روی وی اندر جهان همان باشد

پناه بر به خدا از گرسنگی صوفی
که او بلاست، مبادا که در جهان باشد
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲۵
گوهر بعدی:بخش ۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.