هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از عشق، طرب، و وفاداری سخن می‌گوید. همچنین، اشاراتی به مفاهیم صوفیانه و عرفانی مانند اشتها و صوفی دارد. در بخشی از شعر، توصیفاتی از غذاها و سفره نیز دیده می‌شود.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عرفانی و صوفیانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از اشارات و استعارات نیاز به درک ادبی بالاتری دارند.

بخش ۲۷

تو گر به وقت طرب دست را بر افشانی
به خاک پای تو صد جان دهم به آسانی
در جواب او

اگر به دست من افتد برنج ماچانی
هزار بار بگویم که یار ما جانی

به دستگیری قلیه برنج خواهم رفت
که هست پیر و فتادست در پریشانی

تو پخته آمده ای از تنور ای گرده
کنون به چهره همچون عقیق و مرجانی

ببین به چهره زردش یقین شدست ولی
جکد به صومعه چون دنگ دنگ بریانی

سماست سفره و نان اندروست قرص قمر
چو مشتری و زحل کاسه های بورانی

تو عیش هر دو جهان را به آب ده زنهار
در آن زمان که به آتش کباب گردانی

جز اشتها به جهان هیچ نیست صوفی را
بزرگوار خدایا دگر تو می دانی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲۶
گوهر بعدی:بخش ۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.