هوش مصنوعی: این شعر با استفاده از استعاره‌ها و کنایه‌های غذایی، به بیان احساسات عاشقانه و طنزآمیز می‌پردازد. شاعر از عناصری مانند نان تنک، قرص مه، بره بریان و قلیه برنج برای توصیف عشق و محبت استفاده می‌کند. همچنین، در بخشی از شعر به طنز و انتقاد از صوفی مسکین اشاره شده است.
رده سنی: 16+ متن شامل استعاره‌های پیچیده و طنز ظریف است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند انتقاد از صوفی مسکین نیاز به درک فرهنگی و ادبی بیشتری دارد.

بخش ۳۴

به بام قصر چو آن ماه دلپذیر آمد
دل شکسته من باز در نفیر آمد
در جواب او

مرا چو نان تنک دوش در ضمیر آمد
به پیش دیده من قرص مه حقیر آمد

مرا ز کله زبانی است با هزاران شکر
ز جوع دل شده دسپاچه دستگیر آمد

رسید صحنک ماهیچه، نان ریزه مخور
ز چاکران نبود حاصلی چو میر آمد

قبای نان تنک دوختم بیا بنگر
به قد و قامت زناج بی نظیر آمد

مرا به بره بریان محبت جانی است
که از دهان وی امروز بوی شیر آمد

شدم ز عین محبت مرید قلیه برنج
بیار دست ارادت کنون چو پیر آمد

زبس که صوفی مسکین حدیث بغرا گفت
ز مطبخ سخنش بین که بوی سیر آمد
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۳۳
گوهر بعدی:بخش ۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.