هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از زیبایی‌های جهان و نیازهای انسانی سخن می‌گوید. او از عشق، آرزوهای طولانی، و امید به دیدار معشوق صحبت می‌کند. همچنین، به موضوعات روزمره مانند غذا و عبادت نیز اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر با دعا و نیاز به معشوق، شعر را به پایان می‌رساند.
رده سنی: 15+ متن شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات به زندگی روزمره و عبادت نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

بخش ۳۳

چه نازنین جهانی به حسن خویش بناز
که پیش ناز تو میرم به صد هزار نیاز
در جواب او

اگر تو گوش کنی شرح قلیه دو پیاز
به خویش فرض شماری تو پختنش چو نماز

همیشه در دل خلق آرزوی زناج است
بلی بود همه کس را هوای عمر دراز

بدان امید که بیند رخ مزعفر را
همیشه دنبه بود در میان سوز و گداز

نمی رسد به تو ای پیه، زعفران و نخود
چرا به ناله و آهی، به سیر خویش ساز

به گرد قلعه گیپا سحر همی گشتم
که کی بود که شود بر رخ من آن در باز

مراست قبله چو دکان نانبا امروز
طواف می کنم این دم کجا روم به حجاز

بیا و گوش کن اکنون ز شوق ماهیچه
دعای صوفی مسکین به صد هزار نیاز
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۳۲
گوهر بعدی:بخش ۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.