هوش مصنوعی: این متن شعری است که با استفاده از استعاره‌های غذایی مانند نان، گوشت، شوربا و پالوده، احساسات عاشقانه و دردهای عاطفی را بیان می‌کند. شاعر از نازکی خاطره‌ها، جور یار، و دردهای دل سخن می‌گوید و با تصاویر خوراکی‌ها، حالت‌های عاطفی خود را توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند دردهای عاطفی و کینه ممکن است برای سنین پایین نامناسب باشد.

بخش ۳۶

خاطرت هست چو برگ گل نسرین نازک
نکشم آه و شد اندر دل من جور تو لک
در جواب او

نان که چون خاطر یارست درین سفره تنک
ای عزیزان گرانمایه بنوشید سبک

گوشت را زود بدرید چو دل از دشمن
چو تنی خسته بدخواه کنیدش جک جک

شوربا را که بود گرم چو دلهای محب
همچو دیدار رقیبانش مسازید خنک

صحن پالوده که لرزان چو دل من باشد
هست شیرین چو لب لعل نگار چابک

لشکر اطعمه چون صف بکشد در میدان
می زن از هر طرفش همچو سوار چابک

دایم از بیم که نان کم نشود در سفره
می کند این دل سودازده من تک تک

بر سر سفره چو همکاسه شوی با صوفی
بس که از کینه اشکم تو بگریی جک جک
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۳۵
گوهر بعدی:بخش ۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.