هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از هوس و عشق به جمال بغرا سخن می‌گوید و از دوری و فراق شکایت می‌کند. او از روز و شب خود در دیگ هوس و خیال می‌گوید و از مسکین شدن و فقر خود در این راه یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و پیچیده‌ای است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و مفاهیم خاص مانند «صوفی فقیر لال» نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

بخش ۴۸

دارم هوس جمال بغرا
دورم چو من از وصال بغرا

تا چند پزیم روز تا شام
در دیگ هوس خیال بغرا

مالیده شد او، به خویش پیچید
ماهیچه ز انفعال بغرا

من بعد ثنای گوشت گویم
گر قلیه بود کمال بغرا

در خلوت دیگ جز نخود کس
واقف نشود ز حال بغرا

افتاده به دست عام مسکین
در روز و شبان و بال بغرا

عیبش نکنی که گشته مسکین
صوفی فقیر لال بغرا
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۴۷
گوهر بعدی:بخش ۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.