هوش مصنوعی: این شعر با توصیف زیبایی‌های معشوق و مقایسه‌های خیال‌انگیز با غذاها و شیرینی‌ها، به بیان احساسات شاعرانه و عاشقانه می‌پردازد. در ادامه، شاعر از غصه و ملال خود می‌گوید و با اشاره به غذاهای محلی مانند قیمه، کله‌پاچه، و بریان، فضایی شهری و سنتی را ترسیم می‌کند.
رده سنی: 15+ متن شامل مفاهیم شاعرانه و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات به غذاها و اصطلاحات قدیمی نیاز به شناخت فرهنگی دارد که معمولاً نوجوانان و بزرگسالان از آن آگاه‌تر هستند.

بخش ۶۱

زلف بر عارض زیبای تو حالی دارد
کیست در شهر که او چون تو جمالی دارد
در جواب او

صحن فرنی است که فرخنده جمالی دارد
نه چو پالوده که زلف و خط و خالی دارد

عزم همصحبتی قیمه بود اکرا را
دلم از غصه این قصه ملالی دارد

در زمانی که بود چشم تو سرخ از سبزی
صحن ماهیچه بر قیمه چه حالی دارد

طاس شیر و شکر از لطف شما می خواهم
چه کنم ماس بقر را که سفالی دارد

ترشی و آش سماق ار چه عزیزند ولیک
همچو بریان که درین شهر کمالی دارد

بامدادان سوی بازار خرامان بگذر
بنگر کله بریان چه جمالی دارد

هر کسی را ز ازل گشته مقرر هنری
صوفی و اطعمه او نیز خیالی دارد
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۶۰
گوهر بعدی:بخش ۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.