هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از عشق، شیدایی، و مستی سخن می‌گوید و از غذاها و خوراکی‌هایی مانند آش، حلیم، حلوا، کباب، و شربت یاد می‌کند. همچنین، اشاراتی به زندگی صوفیانه و رندانه دارد و از مفاهیمی مانند جمال، تماشا، و دعوت به عشق و مستی صحبت می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عرفانی و شیدایی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، اشاراتی به مستی و زندگی رندانه دارد که مناسب سنین بالاتر است.

بخش ۹۸

ز چشم گوشه نشینم نشان سودا پرس
سواد زلف ز آشفتگان شیدا پرس
در جواب او

ز ما که دعوتیانیم شوق بغرا پرس
طریق پختن آش و حلیم و حلوا پرس

مرا که بیخود و سرمست دیگ ماچانم
ز پنج اشکنه و کله و ز گیپا پرس

به صد زبان چو توانی حدیث بریان گوی
نشان کلبه آن رند بی سر و پا پرس

چو نان گرم براندازد از جمال نقاب
بیا و از دل ما لذت تماشا پرس

شفای این مرض جوع از کباب شنو
دوای پر شدن معده را ز شربا پرس

غلام خاص برنج است در جهان حبشی
چو ره به خواجه توان برد هم ز لالا پرس

تو نوش کردن دعوت اگر نمی دانی
بیا، بیا و ز صوفی رند شیدا پرس
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۹۷
گوهر بعدی:بخش ۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.