چراغ روی ترا شمع گشته پروانه
مرا ز حال تو با جان خویش پروا نه
در جواب او

مرا که در دل و جان آرزوی بریانه
دو دیده در غم نان چون کباب گریانه

شنیده ای صفت اشتیاق مجنون را
مرا به کله و گیپا هزار چندانه

زشوق حلقه زنجیر زلبیا امروز
بیا ببین که دلم گشته است دیوانه

هوای خوشه انگور تا مراست به سر
نمی کند دل من میل سوی دردانه

ز اشک و سوز دمادم که دیده از بریان
برنج از آن سبب این دم چنین پریشانه

کجاست صحنک پالوده این زمان یارب
که مرهم دل ریش است و راحت جانه

اگر ز دار جهان رفت صوفی مسکین
هنوز در سر او آرزوی بریانه