هوش مصنوعی: این شعر به واقعه کربلا و شهادت امام حسین (ع) و یارانش اشاره دارد. در آن از رنج‌های خانواده امام، به ویژه حضرت زینب و حضرت عباس، و نیز از ستم‌های یزید و لشکریانش سخن گفته شده است. شاعر با بیان این مصائب، به تأثیرات عمیق این واقعه بر دل‌ها و نیز عواقب آن در روز جزا اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل موضوعات عمیق مذهبی و توصیف‌های غم‌انگیز از وقایع کربلا است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال سنگین باشد. درک کامل این متن نیاز به آگاهی از پیشینه تاریخی و مذهبی دارد.

شمارهٔ ۳۰ - قره العین نبی

زیر خنجر شه دین، گر ندهد سر چکند؟
حنجر نازک او با دم خنجر چکند؟

عرصهٔ شام پر از لشگر شام است و عراق
شه دین یک تنه با این همه لشگر چکند

به اسیری به سوی شام رود زینب لیک
با تن ناشده مدفون برادر چکند؟

با دل خستهٔ کلثوم ندانم یا رب
غم بی دستی عباس دلاور چکند؟

خود گرفتم که سکینه شود از گریه خموش
با جفا و ستم شمر ستمگر چکند؟

گر کند صبر به بیماری خود زین عباد
با غل و جامعه آن سید و سرور چکند؟

گیرم از شام، اسیران به وطن برگردند
لیک لیلا به فراق علی اکبر چکند؟

سر خونین حسین از وسط طشت طلا
با سر چوب یزید و می ساغر چکند؟

قره العین نبی را زجفا کشت یزید
زین عمل، روز جزا در بر داور چکند؟

نظم چون آتش «ترکی» که دل عالم سوخت
عجب اینجاست که با خامه و دفتر چکند؟

گر نباشد به سرش سایهٔ الطاف حسین
با دل سوخته در گرمی محشر چکند؟
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹ - محراب عشق
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱ - لعل گهربار
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.