هوش مصنوعی: این شعر به واقعه کربلا و شهادت امام حسین (ع) و یارانش اشاره دارد. شاعر از ویرانی چمن و گلستان به عنوان نمادی از غم و اندوه پس از این واقعه استفاده می‌کند. همچنین، به مصیبت‌های خانواده امام حسین (ع) مانند شهادت طفلان، اسارت زینب (س) و داغداری ترکی پرداخته شده است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل موضوعات عمیق مذهبی و تاریخی مانند شهادت و مصیبت است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی تصاویر مانند خون و نعش ممکن است برای مخاطبان جوان نامناسب باشد.

شمارهٔ ۸۸ - مرغان چمن

«چگونه بنگرم صحن چمن را
که افسردند یاس و یاسمن را»

ز من باد صبا از راه یاری
رسان پیغام مرغان چمن را

بگو در کربلا در خون کشیدند
نهال سنبل و سرو سمن را

چمن از بلبلان،گردید خالی
گلستان شد مکان، زاغ و زغن را

بگو آبش نداده سر بریدند
حسین آن شاه بی غسل و کفن را

بگو جسم حسین افتاده بر خاک
بگو کشتند طفلان حسن را

بگو زینب شد از شهر و وطن دور
چسان یادآورم شهر و وطن را

به خون آغشته شد چون جسم قاسم
نبویم بعد از این مشک ختن را

گذر کردی اگر بر نعش اکبر
به گو آن یوسف گل پیرهن را

که از داغ تو «ترکی» همچو یعقوب
گرفته گوشهٔ بیت الحزن را
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۷ - سلیمان کربلا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۹ - وادی عشق
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.