از مسلمانی مرا آید عجب
کز شراب جهل خود گردیده مست

حق و باطل، بندگی و معصیت
پیش رو یکسان نماید هر چه هست

کور کورانه همی پوید به راه
می نپندارد که اندر ره چه است

عاقبت روزی به چاه افتد ز راه
بر سر ره بی گمان، صاحب ره است

من یقین دارم که پیش کافران
کافری از این مسلمانی به است