هوش مصنوعی:
شاعر از مسلمانی که در جهل خود غرق شده و حق و باطل را یکسان می‌بیند، انتقاد می‌کند. او اشاره می‌کند که چنین فردی کورکورانه راه می‌پوید و سرانجام به چاه می‌افتد. شاعر یقین دارد که حتی در میان کافران، کافری بهتر از این مسلمانی وجود دارد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم انتقادی نسبت به رفتارهای دینی و اجتماعی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و شناخت نسبتاً بالایی از مسائل اخلاقی و دینی دارد.
شمارهٔ ۶ - شراب جهل
از مسلمانی مرا آید عجب
کز شراب جهل خود گردیده مست
حق و باطل، بندگی و معصیت
پیش رو یکسان نماید هر چه هست
کور کورانه همی پوید به راه
می نپندارد که اندر ره چه است
عاقبت روزی به چاه افتد ز راه
بر سر ره بی گمان، صاحب ره است
من یقین دارم که پیش کافران
کافری از این مسلمانی به است
کز شراب جهل خود گردیده مست
حق و باطل، بندگی و معصیت
پیش رو یکسان نماید هر چه هست
کور کورانه همی پوید به راه
می نپندارد که اندر ره چه است
عاقبت روزی به چاه افتد ز راه
بر سر ره بی گمان، صاحب ره است
من یقین دارم که پیش کافران
کافری از این مسلمانی به است
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵ - آرزوی وصل
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷ - زلف سیه فام
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
