هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف زلف سیاه و پیچیده معشوق می‌پردازد و با استفاده از تشبیهات زیبا مانند نافه مشک ختن و بلال حبشی، زیبایی و جذابیت آن را ستایش می‌کند. همچنین، از ارتباط میان زلف و دل خود سخن می‌گوید و از شکن‌های پی در پی آن پرسش می‌کند.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مضامین عاشقانه و استفاده از تشبیهات و استعاره‌های ادبی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان پیچیده باشد.

شمارهٔ ۷ - زلف سیه فام

سختم آید زتو ای زلف سیه فام!
کاشفته و ژولیده چرا همچو من استی؟

از بسکه لطیف استی و، خوشبو و، سیاهی
مانا که یکی نافهٔ مشک ختن استی

ای زلف گرت با دل من بستگی نیست
از چیست که پیوسته شکن در شکن استی؟

گه درهمی و برهم و ژولیده و گاهی
تابیده و پیچیده چو مشکین رسن استی

داری به بلال حبشی سخت شباهت
با او تو پسرخاله و یا هم وطن استی؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶ - شراب جهل
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸ - گاه سخن
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.