هوش مصنوعی:
این متن شاعرانه به انتقاد از شخصی می‌پردازد که در سخن‌وری و نوشتن ناتوان است. اشعار و نثر او بی‌فایده و بیمارگونه توصیف شده‌اند. همچنین، به عدم پاسخگویی او به شعر شاعر و پنهان‌شدنش از شرمندگی اشاره می‌شود.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم انتقادی و ادبی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به آشنایی با ادبیات و ظرافت‌های زبانی دارد. همچنین، ممکن است برخی از اصطلاحات و مفاهیم برای کودکان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۸ - گاه سخن
الا ای که هرگز به گاه سخن!
نه بشنیده کس از تو غیر از نقیض
نه از نظم تو کس شد بهره مند
نه از نثر تو کس شده مستفیض
حکایات نثر تو یکسر سقیم
عبارات نظم تو یکسر مریض
گرفتی به کف خامه بس طویل
نهادی ببر کاغذی بس عریض
جواب یکی شعر من بنده را
نگفتی و شد اوج طبعت حضیض
به کنجی خزیدی زشرمندگی
تو در خانه همچون نساء محیض
نه بشنیده کس از تو غیر از نقیض
نه از نظم تو کس شد بهره مند
نه از نثر تو کس شده مستفیض
حکایات نثر تو یکسر سقیم
عبارات نظم تو یکسر مریض
گرفتی به کف خامه بس طویل
نهادی ببر کاغذی بس عریض
جواب یکی شعر من بنده را
نگفتی و شد اوج طبعت حضیض
به کنجی خزیدی زشرمندگی
تو در خانه همچون نساء محیض
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷ - زلف سیه فام
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹ - دل بی قرار
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
