هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از جدایی و ناامیدی عاشقانه سخن می‌گوید. او از دوری یار محبوبش که با خشم از کنارش رفته، شکایت می‌کند و بیان می‌کند که نه تنها یارش او را ترک کرده، بلکه دل بیقرارش را نیز با خود برده است. شاعر از این وضعیت ناامید است و درد خود را با عباراتی مانند «ای وای بر من و دل امیدوار من» بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه‌ای است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا سنگین باشد. همچنین، موضوعات ناامیدی و شکایت عاطفی نیاز به درک و بلوغ عاطفی دارد که معمولاً در سنین بالاتر وجود دارد.
شمارهٔ ۹ - دل بی قرار
شیرین عذار یار من، آن سرو خوش خرام
دیشب کناره کرد به خشم از کنار من
غافل نبودم ار چه من از عشوه بازیش
آخر نمود عشوهٔ سختی به کار من
تنها همین نه از برم آن بی وفا برفت
همراه او برفت دل بی قرار من
دل نا امید از من و من نا امید از او
ای وای بر منو دل امیدوار من!
دیشب کناره کرد به خشم از کنار من
غافل نبودم ار چه من از عشوه بازیش
آخر نمود عشوهٔ سختی به کار من
تنها همین نه از برم آن بی وفا برفت
همراه او برفت دل بی قرار من
دل نا امید از من و من نا امید از او
ای وای بر منو دل امیدوار من!
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸ - گاه سخن
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰ - ماه یا که خورشید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
