۱۸۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱

دل کند در سینه تنگی داد می باید مرا
مرغ زارم در قفس فریاد می باید مرا

گرچه هر روزم زند در صید گاهی خوش به تیر
صید مستانم دلا صیاد می باید مرا

تا به کی در سینه ام دل هر نفس زاری کند
حالی این مرغ از قفس آزاد می باید مرا

قمری شیرین زبانم در گلستان جهان
آشیان در طره ی شمشاد می باید مرا

خرقه ی ارشادم اندر بر چرا فرمود شیخ
گرنه در بر خرقه ی ارشاد می باید مرا

تا شدم نور علی دایم شه ملک بقا
بر سریر فقر عدل و داد می باید مرا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.