هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار عشق و ارادت عمیق خود را به معشوق یا یار بیان می‌کند و از نیاز شدید به وصال او سخن می‌گوید. او از دنیای مادی و ظواهر دینی فاصله گرفته و خود را غرق در عشق و حقیقت می‌داند. اشعار حالتی عرفانی و شوریده‌وار دارند و بر اهمیت خلوت با یار و دوری از اغیار تأکید می‌کنند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این اشعار ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال سنگین و نامفهوم باشد. همچنین، برخی اشارات به مفاهیمی مانند 'کافر عشق' یا 'خانه‌ی خمار' نیاز به درک بالاتری از ادبیات و فلسفه دارد.

شمارهٔ ۱۲

از دل و جان خلوتی بایار می باید مرا
جان و دل خوش حالی از اغیار می باید مرا

یک نفس بی وصل اویم زندگی باشد حرام
تا نفس باقیست وصل یار می باید مرا

غیر را نبود در این خانه ره آمد شدن
خانه ی دل خلوت دیدار می باید مرا

گر نباشد خرقه و تسبیح گو هرگو مباش
کافر عشقم بت و زنار می باید مرا

رند درد آشام عشقم کی روم در مدرسه
جایی اندر خانه ی خمار می باید مرا

جرعه نوشیدم از عشق و سراپا حق شدم
حالیا خوش ریسمان و دار می باید مرا

در ازل گردید طالع بر دلم نور علی
تا ابد دل مطلع انوار می باید مرا
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.