روشن از نور رخش تا چشم ماست
چشم ما روشن بانوار خداست

قطره گر پیش آن دریا نهیم
عین ما دریا و دریا عین ماست

شاه هفت اقلیم بهر لقمه
بر دل دولتسرای ما گداست

کی بدل کبر و ریا را ره دهیم
دل حریم بارگاه کبریاست

تو چه دانی درد و درد دل
درد درد دل دوای دارالشفاست

بر سریر فقر چون نور علی
تاجداری اندرین کشور کجاست