اینکه ویران شده از سیل فنا خانه ماست
مخزن گنج بقادر دل ویرانه ماست

مینماید بجهان آنچه ز پیدا و نهان
همه یک پرتو حسن رخ جانانه ماست

گرچه هر دم ز بد و نیک جهان دم نزدیم
از کران تا بکران قصه افسانه ماست

ساقیا گر نبود جام بلورین چه شود
گردش چشم تو هم ساغر و پیمانه ماست

در گلستان سر کوی تو چون بلبل مست
همه شب تا بسحر نعره مستانه ماست

آنکه از پرتو حسنش شده ممکن موجود
روز و شب عشق رخش در دل دیوانه ماست

تا شده نور علی جرعه کش محفل دل
محفل آرای دلش سید رندانه ماست