هوش مصنوعی: این شعر از الغیاث، شاعر فارسی‌زبان، به موضوعاتی مانند درد و رنج، امید به یاری الهی، مبارزه با دشمنان دین، و ستایش علی (ع) می‌پردازد. شاعر از شرایط سخت زندگی شکایت می‌کند اما در عین حال به قدرت و حمایت الهی امیدوار است و از علی (ع) به عنوان نماد عدالت و نور یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم دینی و ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، برخی از مضامین مانند مبارزه و رنج ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

شمارهٔ ۹۰

بسته باشد تا بکی میخانه را در الغیاث
چند ماند خالی از می جام و ساغر الغیاث

طبل شادی تا بکی در سینه ام سلطان غم
کوبد و آراید از هر سوی لشگر الغیاث

تا بکی از منجنیق چرخ ناهموار دون
سنگ فتنه باردم بر کاسه سر الغیاث

گرچه یارانم ز یاری یاوریها میکنند
نیست ما را جز تو یارا یار و یاور الغیاث

حیدرا از آستین دست یداللهی برآر
نفس بگشاده دهن مانند اژدر الغیاث

زآیه نصر من الله رایتم افراشتی
تا شوم بر دشمنان دین مظفر الغیاث

تیره شد آئینه گردون ز روی عاصیان
تا کند نور علی بازش منور الغیاث
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.