هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از درد عشق، شرمندگی، و اشتیاق به وصال معشوق سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند گل، صیاد، خنجر عشق، و فرهاد، احساسات عمیق خود را بیان می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به نور علی (ع) و مفاهیم معنوی دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، برخی از مفاهیم مانند درد عشق و شرمندگی نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۱۳

عرقی از گل رویش چه ز بیداد چکد
گل من شود و از لب فریاد چکد

آنچنان صید ضعیفم که چو افتم در دام
عرق شرم من از جبهه صیاد چکد

عجبی نیست بقتل من اگر خنجر عشق
قطره خون شود و از کف صیاد چکد

خسروا بی لب شیرین تو در دامن کوه
تا بکی خون زدم تیشه فرهاد چکد

سرمشقی دهدم چون ز خط لعل لبت
آب حیوان ز دم خامه استاد چکد

شمع راهم چه کشد شعله ز سروت بچمن
بگدازد دل قمری وز شمشاد چکد

تا نماید بجهان ذره از نور علی
چشمه خور زدم خامه ایجاد چکد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.