هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که از مضامینی مانند عشق، مستی معنوی، رندی، و عرفان استفاده می‌کند. شاعر از مفاهیمی مانند ساقی، می، زاهد، و رندان برای بیان تجربیات روحانی و عاشقانه خود بهره می‌برد. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم عرفانی مانند نور علی و قطب زمان دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و استعاری است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی اشارات به مستی و رندی ممکن است نیاز به بلوغ فکری برای تفسیر صحیح داشته باشد.

شمارهٔ ۱۱۹

تامی از شیشه اقداح روان خواهد بود
چشم ما بر کف ساقی نگران خواهد بود

دیده بر تربت ما هر که غباری از وی
کحل بینائی صاحبنظران خواهد بود

زاهد از صومعه تقریر مفرما که مرا
خانه در کوچه رندان جهان خواهد بود

جرعه کان بکف افتاد ز یاقوت لبش
نه همین قوت جان قوت روان خواهد بود

راز پنهانی ما را نبود پرده ولیک
تا ابد در پس هر پرده نهان خواهد بود

پیر سرمست من آن سید اوتادتراش
گرچه ابدال بود قطب زمان خواهد بود

انس با صحبت اعیار نگیرد هرگز
هرکه را نور علی مونس جان خواهد بود
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.