هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعات تقدیر، عشق، و فلسفه زندگی می‌پردازد. شاعر از نقش تقدیر و طالع انسان‌ها سخن می‌گوید و به زیبایی‌های عشق و تأثیر آن بر دل اشاره می‌کند. همچنین، مفاهیمی مانند صبر، شکرگزاری، و مبارزه با دشمنان نیز در آن دیده می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات عاشقانه و تمثیل‌های پیچیده آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۴۸

هر نقش که بر لوح قضا خامه تقدیر
درزایچه طالع هر کس زده تحریر

یکنقطه ازآن حال شود گر چه باصلاح
تجدید کند دایره ها موجد تدویر

روز ازلم قرعه چو در جرعه کشی رفت
زاهد تو بگویم که در این فال چه تدبیر

در وقت کرم ساغر صهبا است مکن عیب
صد شکر که نبود بکفم سبحه تذویر

تنها نه همین خال رخش برده دل از دست
برگردن جان حلقه زلفش زده زنجیر

در صفحه دل محو شود نقطه موهوم
از رمز دهانش کنم از نکته تقریر

ای خصم کنی عربده تا کی سپرانداز
کز تیغ زبان نور علی گشته جهانگیر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.