هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حافظ، با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند آفتاب، زلف، شراب و گل، به بیان احساسات شاعرانه و عرفانی می‌پردازد. شاعر از معشوق می‌خواهد که با جمال و رفتار خود، جهان را متحول کند و دل‌ها را به اضطراب و التهاب بیندازد.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی بالا، فهم آن را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌کند.

شمارهٔ ۱۵۸

ز آفتابت مها نقاب انداز
اضطرابی در آفتاب انداز

ذره وش ز آفتاب طلعت خویش
عالمی را در اضطراب انداز

سرکشانرا بگیر و برگردن
از خم زلف خود طناب انداز

دل کبابست زان لب نمکین
نمکی در دل کباب انداز

رنگ تزویر تا بکی ساقی
خرقه ام در خم شراب انداز

از رخت تابشی بجام افکن
وزلبت آتشی در آب انداز

بهر بریانیت دل ما را
از تف می در التهاب انداز

گر نخواهی بشرم گلشن را
برگل از سنبلت نقاب انداز

دل خرابم ز نرگس مستت
نظری بر دل خراب انداز

قلب قلاب منقلب گردان
انقلابی در انقلاب انداز

ذره خواهی ار زنور علی
نظری سوی آفتاب انداز
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.