هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های طبیعت و معشوق با استفاده از استعاره‌های گل و گیاه، شراب و موسیقی می‌پردازد. شاعر از عناصری مانند گل، سنبل، زلف، بلبل، لاله، نرگس و شراب برای بیان احساسات خود استفاده کرده و فضایی عاشقانه و عشرت‌انگیز خلق می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل استعاره‌هایی مانند شراب و مستی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب باشد. همچنین، درک برخی از مفاهیم عرفانی و عاشقانه پیچیده‌تر ممکن است برای سنین پایین دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۶۶

دراین گلشن ز خوبانم گلی بس
ز جعد گلعذاران سنبلی بس

صف لشگر چه آرائی ز زلفت
بتاراجم سپاه کاکلی بس

درآن بستان سرای عشرت انگیز
ترانه ساز عیشم بلبلی بس

ز دست لاله کی گیرم پیاله
ازآن نرگس مرا جام ملی بس

ز چشمان سیاه فتنه جویش
بلای غمزه سحر بابلی بس

درآن خمخانه پرشور و غوغا
ز مینای شرابم غلغلی بس

حدی پرداز بربط راز مضراب
دراین پرده نوای زابلی بس

دراین گلشن سرا نور علی را
نشیمن سایه شاخ گلی بس
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.