هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی مانند عرفان، معرفت، گذر زمان، و رابطه‌ی انسان با خدا می‌پردازد. شاعر از تجربیات روحانی خود سخن می‌گوید و بر اهمیت پاکی دل و کشف حقایق درونی تأکید دارد. همچنین، به دشواری‌های مسیر معنوی و لزوم قطع وابستگی‌های دنیوی اشاره می‌کند. در پایان، شاعر از نعمت‌های الهی سپاسگزاری کرده و به توصیف ذات و صفات خداوند می‌پردازد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. درک این متن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد.

شمارهٔ ۷۷

مرا اتفاق از هجوم مخالف
زمانی توقف نشد در مواقف

اگر چه توقف نشد حاصل اما
ز سر مواقف شدم جمله واقف

کسی کو دلش شد چو آئینه صافی
بکشف ضمائر همه هست کاشف

سردلاف عرفان بگیتی کسی را
که عارف شد از جمع و فرق معارف

بود قطع الفت ز اغیار آسان
ولی هست مشکل زیار مؤالف

خداراست منت که از خوان نعمت
مرا کرده انعام دخل و مصارف

بتوصیف ذات و صفاتش چه یارا
زبان و قلمرا که بودند عارف

جوانی چو رفت و به پیری نمودی
الهی در اینموقع نیک واقف

بحق رسولت بآل و صحابه
کز این ره مسازم اسیر مخالف

منم نور و امروز اندر ذهابم
ندیم و مصاحب نجیبست و عارف
وزن: فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.