هوش مصنوعی:
متن درباره فردی است که از رفتار بد خود پشیمان شده و به پارسایی و نیک‌خویی روی آورده است. در ادامه، به یک مثل قدیمی اشاره می‌شود که بیانگر آرزوی ساده‌ای مانند نان تهی است.
رده سنی:
12+
متن شامل مفاهیم اخلاقی و فلسفی است که برای درک کامل آن، خواننده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد. همچنین، استفاده از زبان شعر و اشاره به مثل‌ها ممکن است برای کودکان زیر 12 سال چالش‌برانگیز باشد.
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۰۶
چون فروماندی ز بد کردار خویش
پارسا گشتی کنون و نیک خو
آن مثل کز پیش گفتند، ای پسر،
من به شعر آرم کنون از بهر تو
گند پیری گفت که‌ش خوردی بریخت
«مر مرا نان تهی بود آرزو»
پارسا گشتی کنون و نیک خو
آن مثل کز پیش گفتند، ای پسر،
من به شعر آرم کنون از بهر تو
گند پیری گفت که‌ش خوردی بریخت
«مر مرا نان تهی بود آرزو»
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:قصیدهٔ شمارهٔ ۲۰۵
گوهر بعدی:قصیدهٔ شمارهٔ ۲۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
