هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به توصیف زیبایی معشوق و تأثیر عمیق او بر زندگی خود می‌پردازد. او از چشمان و ابروهای معشوق به‌عنوان نمادهای زیبایی یاد می‌کند و بیان می‌کند که حضور معشوق باعث روشنی روز و شب‌های او شده است.
رده سنی:
15+
این متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مناسب است. همچنین، استفاده از زبان شعر و استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۷
دُومِهْ دِچِشْمُونِ تِهْ، ابرو هِلالْ کِتْ
شوُ وُ روُزنِئو، کِهْ شُو وُ روُزْ بِهْ سٰالْ کِتْ
واه که دل به دوم ته پری رخسارکتْ
مِنِ روشنه روز و شو، حال به حال کتْ
شوُ وُ روُزنِئو، کِهْ شُو وُ روُزْ بِهْ سٰالْ کِتْ
واه که دل به دوم ته پری رخسارکتْ
مِنِ روشنه روز و شو، حال به حال کتْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
