هوش مصنوعی:
متن بیانگر عشق عمیق و وفاداری شاعر به معشوق است که او را یار، قوم و تنها همراه خود می‌داند. شاعر تأکید می‌کند که این عشق واقعی است و قابل دزدی یا انتقال به دیگری نیست.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین عاشقانه عمیق و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و مفاهیم ممکن است نیاز به بلوغ عاطفی برای درک داشته باشند.
شمارهٔ ۴۷
اَگِرْ مُسَلْمُونی، نَکِنْ مه سَرِقَسْ!
اینْ عشقْ نامنه دَسِّهْ وُ ناتِنِهْ دَسْ
اینشهْر همه یارْ دارِنْ وُ قَومْ، اَدی کَسْ
مه یار تُویی، مه قومْ تویی، تُویی مه کَسْ
اینْ عشقْ نامنه دَسِّهْ وُ ناتِنِهْ دَسْ
اینشهْر همه یارْ دارِنْ وُ قَومْ، اَدی کَسْ
مه یار تُویی، مه قومْ تویی، تُویی مه کَسْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
