هوش مصنوعی:
امیر گنه در این شعر از درد دل و رنج‌های عاشقانه می‌گوید. او از جفای معشوق و آتش عشق شکایت دارد و بیان می‌کند که دلش درگیر غم و ناله شده است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و دردهای روحی است که ممکن است برای نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد یا بر احساسات آن‌ها تأثیر منفی بگذارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و ادبیات کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۴۹
امیر گنه: مه سوُته دِلْ ته جَفاکَشْ
کانِ غَمْ واِلَمِه، مکانِ آتَشْ
ته مهرهْ‌ورزی رِهْ وِسِهْ مه دِلِ تَشْ
ننه غَمِهْ که شُو وُ روزْ دارْمِهْ نالَشْ
کانِ غَمْ واِلَمِه، مکانِ آتَشْ
ته مهرهْ‌ورزی رِهْ وِسِهْ مه دِلِ تَشْ
ننه غَمِهْ که شُو وُ روزْ دارْمِهْ نالَشْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
