هوش مصنوعی:
این متن بیانگر احساسات عمیق و عاشقانه‌ی شاعر است که با استفاده از تصاویر و استعارهای شاعرانه، عشق و درد ناشی از آن را توصیف می‌کند. شاعر از تجربه‌ی سی ساله‌ی خود در عشق و رنج‌های آن سخن می‌گوید و از فتنه‌ها و تلخی‌های عشق یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه‌ی عمیق و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات مانند «فتنه‌ها» و «درد عشق» ممکن است نیاز به بلوغ عاطفی برای درک کامل داشته باشند.
شمارهٔ ۱۲۱
امیر گنه: تا مهرهْ‌ورزی آموتن
سی سال پیشتر مه تن تنه عشقْ سوتن
بسْ فتنوئه چاچی به دستْ، نوک اندوتن
الْکه منه سینه، نَشئهْ دوُتن
سی سال پیشتر مه تن تنه عشقْ سوتن
بسْ فتنوئه چاچی به دستْ، نوک اندوتن
الْکه منه سینه، نَشئهْ دوُتن
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
