هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و دلتنگی سخن می‌گوید و از اینکه معشوقش به او توجهی ندارد شکایت می‌کند. او احساس می‌کند که حتی سگ‌ها نیز بیش از او به معشوق نزدیک هستند و این موضوع او را آزار می‌دهد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات قدیمی ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
شمارهٔ ۱۲۲
شایستهْ مره ته قدمِ گَرْدْ بیینْ
نشایستْ ترهْ مه خونه‌ها پرْسیینْ؟
رقیبْ‌آسا سگ ببیِنْ، ته در کتییِنْ
من تنه وَرْجهْ جَدا نتومّه بیینْ
نشایستْ ترهْ مه خونه‌ها پرْسیینْ؟
رقیبْ‌آسا سگ ببیِنْ، ته در کتییِنْ
من تنه وَرْجهْ جَدا نتومّه بیینْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
