هوش مصنوعی:
شاعر خود را قلندری مست و آزاده توصیف می‌کند که در دروازه شهر ایستاده است. او با بی‌پروایی از مستی و عشق سخن می‌گوید و امیدوار است که حتی درخت خشک را نیز بتواند با حضور خود دوباره زنده کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عرفانی و قلندری است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مستی و بی‌پروایی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر مناسب نباشد.
شمارهٔ ۱۹۵
من قلندروار شومّه سر دروازه
دریم (دلیم) سره، مسته چش آوازه
کرم هکن و برو سر دروازه
شاید دارِ خشک اَزْگه بیاره تازه
دریم (دلیم) سره، مسته چش آوازه
کرم هکن و برو سر دروازه
شاید دارِ خشک اَزْگه بیاره تازه
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
