هوش مصنوعی:
شاعر در این متن عاشقانه، عشق خود را به معشوق بیان می‌کند و می‌گوید حتی اگر تخت سلیمان و تمام دنیا را به او بدهند، باز هم حاضر نیست از عشق معشوقش دست بکشد. او تأکید می‌کند که معشوقش بی‌همتا است و اگر کسی غیر از او را بپرستد، کافر شده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و استفاده از واژه‌هایی مانند «کافر» است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامناسب یا نامفهوم باشد. همچنین، درک کامل این شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری و عاطفی دارد.
شمارهٔ ۲۷۳
اَرْ تَختِ سُلَیْمُونْ به منْ هادنْ جایی،
دَنی ره تمُومْ زر به منْ هادنْ جایی
اُونْمهْ که ته شأن ره دُومّهْ، یکتایی،
کافرْ بُونمْ گر تو بکت بو خدایی
دَنی ره تمُومْ زر به منْ هادنْ جایی
اُونْمهْ که ته شأن ره دُومّهْ، یکتایی،
کافرْ بُونمْ گر تو بکت بو خدایی
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
