هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به زیبایی‌های طبیعت و احساسات شاعرانه می‌پردازد. در آن از عناصری مانند بلبل، پیاله، و یار یاد شده است که نشان‌دهنده‌ی عشق و مستی است. همچنین، به زیبایی‌های دیدنی و پراکنده در جهان اشاره دارد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم شاعرانه و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا نامناسب باشد. همچنین، اشاره‌هایی به مستی و پیاله وجود دارد که برای سنین بالاتر مناسب‌تر است.
شمارهٔ ۱۴
هَرْ کجهْ که منْ شومّهْ، وَنوشه جاره
گردِ وَنوشهْ، هم بلبلْ زینهاره
چنگی به میونْ نیشتهْ، پیاله کاره
چشْ وازهْ، لُوخندهْ و برفهْ با یاره
اوّلْ تنه سَرْگمّهْ، که مه سَرْداره
دیدنیهْ تنه سَرْ که همه جا دیاره
گردِ وَنوشهْ، هم بلبلْ زینهاره
چنگی به میونْ نیشتهْ، پیاله کاره
چشْ وازهْ، لُوخندهْ و برفهْ با یاره
اوّلْ تنه سَرْگمّهْ، که مه سَرْداره
دیدنیهْ تنه سَرْ که همه جا دیاره
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
