هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و دلدادگی سخن می‌گوید و از احساسات عمیق خود نسبت به معشوق یاد می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به تاریکی‌های زندگی و روشنی‌ای که عشق به همراه می‌آورد، دارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند تاریکی‌های زندگی نیاز به بلوغ فکری برای درک دارد.
شمارهٔ ۱۴۰
اساتنه قد، سور، دیم دیمِ تیهوئه
دِ وارنگْ تنه کال و دْ چش سییوئه
اسٰا که دْ زلف یاسمنِ سَرْسوئه
اِسٰا پر کسِ دلْ به ته عشق گروئه
راه خضر تنه اون ظلماتِ اُوئه
هر دل که به ته عشق نرسه، سییوئه
ته کیچه سر، عاشق مردمِ کوکوئه
اون وخته منه روشنه روز سییوئه
دِ وارنگْ تنه کال و دْ چش سییوئه
اسٰا که دْ زلف یاسمنِ سَرْسوئه
اِسٰا پر کسِ دلْ به ته عشق گروئه
راه خضر تنه اون ظلماتِ اُوئه
هر دل که به ته عشق نرسه، سییوئه
ته کیچه سر، عاشق مردمِ کوکوئه
اون وخته منه روشنه روز سییوئه
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
