هوش مصنوعی:
امیر گنه در این شعر به توصیف معشوق خود می‌پردازد و از زیبایی‌های او مانند موهای سیاه و خال مشکین سخن می‌گوید. او با استفاده از تشبیهات و استعارات، عشق و شیفتگی خود را بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
این شعر حاوی مضامین عاشقانه و استفاده از استعارات و تشبیهات پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و مفاهیم نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارند.
شمارهٔ ۱۵۹
امیر گنه: مه دوستْ بدرهْ یا هلاله؟
یا سَرچشمه‌ی اُونهْ که بی‌زوالهْ؟
ته مشکینه می‌که عنبرینه خاله،
هَرْ حَلقهْ هزارْ جیم وُ هزارونْ داله
اُونْ تنه دیمْ دَرهْ، اُونْ چی مٰالهْ؟
نَدوّمهْ زلْفِ سیٰاهیهْ یا خاله؟
دِ وارنگْ که ته پیلهْ اسّائهْ کٰالهْ
بَپیسْتْ وی حَروُمْ، نپیسّهْ وی حلالهْ
یا سَرچشمه‌ی اُونهْ که بی‌زوالهْ؟
ته مشکینه می‌که عنبرینه خاله،
هَرْ حَلقهْ هزارْ جیم وُ هزارونْ داله
اُونْ تنه دیمْ دَرهْ، اُونْ چی مٰالهْ؟
نَدوّمهْ زلْفِ سیٰاهیهْ یا خاله؟
دِ وارنگْ که ته پیلهْ اسّائهْ کٰالهْ
بَپیسْتْ وی حَروُمْ، نپیسّهْ وی حلالهْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
