هوش مصنوعی:
این شعر به توصیف زیبایی‌های طبیعت در فصل بهار می‌پردازد. از شکوفه‌ها، ابرها، لاله‌ها و بلبل‌ها به عنوان نمادهای زیبایی و شادابی طبیعت یاد می‌کند. همچنین، از فاخته به عنوان شاعری در باغ یاد می‌شود که شعر می‌سراید.
رده سنی:
12+
این متن یک شعر کلاسیک است که از مفاهیم و تصاویر پیچیده‌ای استفاده می‌کند. درک کامل آن نیاز به آشنایی با ادبیات و استعاره‌های شعری دارد، بنابراین برای سنین بالاتر مناسب است.
غزل شمارهٔ ۴۳
دست قبا در جهان نافه گشای آمده است
بر سر هر سنگ باد غالیه‌سای آمده است
ابر مشعبد نهاد پیش طلسم بهار
هر سحر از هر شجر سحر نمای آمده است
لاله ز خون جگر در تپش آفتاب
سوخته دامن شده است لعل قبای آمده است
بلبل خوش نغمه زن هست بهار سخن
بین که عروش چمن جلوه نمای آمده است
فاخته در بزم باغ گوئی خاقانی است
در سر هر شاخسار شعر سرای آمده است
بر سر هر سنگ باد غالیه‌سای آمده است
ابر مشعبد نهاد پیش طلسم بهار
هر سحر از هر شجر سحر نمای آمده است
لاله ز خون جگر در تپش آفتاب
سوخته دامن شده است لعل قبای آمده است
بلبل خوش نغمه زن هست بهار سخن
بین که عروش چمن جلوه نمای آمده است
فاخته در بزم باغ گوئی خاقانی است
در سر هر شاخسار شعر سرای آمده است
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
