هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر به جستجوی معانی عمیق و مفاهیم فلسفی مانند عشق، وجود، و حقیقت می‌پردازد. او از عناصر طبیعت و مفاهیم انتزاعی مانند مرد و زن، آزادی، و بندگی استفاده می‌کند تا سوالات بنیادین درباره‌ی زندگی و هستی را مطرح کند.
رده سنی: 18+ این متن حاوی مفاهیم فلسفی و عرفانی پیچیده‌ای است که برای درک کامل آن، نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم انتزاعی و سوالات بنیادین مطرح شده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار یا نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۵۲

تیره زلفا بادهٔ روشن کجاست
دیر وصلا رطل مرد افکن کجاست؟

جرعه زراب است بر خاکش مریز
خاک مرد آتشین جوشن کجاست؟

حلقهٔ ابریشم آنک ماه نو
لحن آن ماه بریشم زن کجاست؟

از دغا بازان نو یک جنس کو
وز حریفان کهن یک تن کجاست؟

در جهانی کو نه مرد است و نه زن
جز مخنث مرد کو یا زن کجاست؟

در شعار بندگی یاقوت‌وار
چون شبه آزاد دل جز من کجاست؟

سنگ دربر می‌دود گیتی چو آب
کاب عیشی یا دلی روشن کجاست؟

خام گفتار است خاقانی از آنک
پخته رنگی سوخته خرمن کجاست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.