هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و دل‌بستگی خود به معشوق سخن می‌گوید. او از فرصت‌های از دست رفته برای دیدار معشوق و احساسات عمیق خود نسبت به او می‌گوید. شاعر از نبودن معشوق و دل‌تنگی‌های خود شکایت می‌کند و آرزو می‌کند که دوباره به او نزدیک شود.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و احساساتی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و استعاره‌های شعری ممکن است برای سنین پایین‌تر چالش‌برانگیز باشد.

غزل شمارهٔ ۷۴

سر و زر کو که منت یارم جست
فرصت آمدنت یارم جست

بن مویی ز دلم کم نشود
سر موئی ز تنت یارم جست

نه میی از قدحت یارم خواست
نه گلی از چمنت یارم جست

نه من آیم نه توام دانی خواند
نه تو آئی نه منت یارم جست

گم شد از من دل من چون دهنت
نه دلم نه دهنت یارم جست

چون کنم قصه لبت کشت مرا
که قصاص از سخنت یارم جست

هم شوم زنده چو تخم قز اگر
جای در پیرهنت یارم جست

بر تو نظاره هزار انجمن است
از کدام انجمنت یارم جست

من کیم کز شکر و پستهٔ تو
بوس فندق‌شکنت یارم جست

وطنت در دل خاقانی باد
تا مگر زان وطنت یارم جست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.